Ааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааааа.

А най-хубавото е, че последните 15 минути имаше дух в дербито (и от двете страни), както и че съвсем без страх и абсолютно на ниво си включи едно младо момче, което преди това погледна към скамейката и треньорите и невярващо се посочи и каза: "Аз ли?!?"
След мача един баща говореше на детето си: Видя ли тате, той толкова много пропускаше, но се трудеше и сега Господ го възнагради и вкара!
Пелето и Йовов щастливи ни подаваха ръка през оградата, Митов върви напред-назад докато си чака интервюто и се кефи сам. Много яко!
Ето затова обичам да ходя на стадиона!!!
А Йовов много ще ми липсва на терена като се пенсионира, макар че всеки мач го псувам по 3-4-5-6-7 пъти. Ице, много си голям!